
مستند “فرمان آرا بودن” به کارگردانی حامد زارع به زندگی و آثار بهمن فرمانآرا، یکی از برجستهترین کارگردانان و نویسندگان سینمای ایران، میپردازد. این مستند به بررسی تجربیات حرفهای و شخصی او میپردازد و تلاشهای او برای بیان دیدگاههای اجتماعی و فرهنگی از طریق سینما را به تصویر میکشد.
بهمن فرمانآرا یکی از چهرههای مهم و تأثیرگذار در سینمای ایران است که آثار متعددی از جمله “خانهای روی آب”، “یک بوس کوچولو” و “بوی کافور، عطر یاس” را در کارنامه دارد. این مستند با بهرهگیری از مصاحبههای جذاب با خود فرمانآرا و نزدیکان و همکارانش، نگاهی عمیق به زندگی و هنر این کارگردان بزرگ میاندازد.
اگر به هنر و سینمای ایران علاقهمند هستید، “فرمان آرا بودن” میتواند یک منبع ارزشمند برای شناخت بهتر یکی از بزرگان این عرصه باشد.
ویژگی های مستند فرمان آرا بودن
مستند “فرمان آرا بودن” (Being Farmanara) مستندی بیوگرافی به کارگردانی بهمن کیارستمی و تهیهکنندگی رضا میرکریمی است که در سال 1385 ساخته شد. سینمای ایران رشد و بالندگی خود در عرصههای گوناگون را مرهون تلاش هنرمندانی است که در عرصههای مختلف برای پیشرفت هنر سینما تلاش کردهاند. مجموعه مستند سینمای ایران محصول موسسه تصویر شهر به تهیهکنندگی رضا میرکریمی، با هدف تکریم و معرفی فعالیتهای هنرمندان سینمای ایران ساخته شده است. مستند “فرمان آرا بودن” درباره بهمن فرمان آرا میباشد.
“فرمان آرا بودن” یکی از مجموعه مستندهایی است که توسط موسسه رسانه شهر درباره چهرههای سینمایی ساخته شده است؛ مستندی بیوگرافی که به زندگی شخصی و حرفهای بهمن فرمان آرا، فیلمساز و کارگردان مشهور و صاحب سبک، پرداخته است. تهیهکننده این مستند رضا میرکریمی و کارگردان آن بهمن کیارستمی است. فیلمساز بودن این دو هنرمند در شیوه روایت و زاویه دید به سوژه، این مستند را حتی از حیث زیباییشناسی نیز جذاب و تماشایی کرده است.
شخصیت خوش سخن و شیرین خود فرمان آرا و صداقت و صمیمیتی که در کلام و کردارش وجود دارد نیز بر امتیازهای این قصه افزوده است. مستند با مونولوگ و صدای ذهنی خود فرمان آرا شروع میشود و به یکی از صحنههای فیلم «بوی کافور، عطر یاس» کات میخورد که خود فرمان آرا بازیگر آن صحنه است. این تمهید چندین بار به شکل هوشمندانه و معناداری در طول مستند اضافه شده که حرفهای فرمان آرا در مصاحبهها به دیالوگهای فیلمش پیوند میخورد. این پیوند از یک منطق دراماتیک برخوردار بوده و به نوعی بین جهان مستند و جهان داستانی فیلمهای فرمان آرا ارتباط برقرار میکند.
فیلم در یک روایت درهم تنیده و موازی، زندگی فردی و حرفهای بهمن فرمان آرا را به تصویر میکشد که شاید فصل مشترک این روایتها، شخصیت یگانه خود فرمان آراست که گویی تفاوت چندانی میان هویت فردی و حرفهای او وجود ندارد و در واقع او در همه جا فرمان آراست. فیلم به شدت شخصیت محور بوده و پا به پای سوژه پیش میرود. به این معنا که محور روایت مستند حرفهای خود فرمان آراست و مستندساز از مصاحبههای متداول از دوستان و نزدیکان سوژه برای روایت او بهره نبرده است، بلکه تنها به خود فرمان آرا تکیه دارد و شاید تنها صحنههایی از فیلمها و آثار اوست که به روایت الصاق شده و در خدمت بیانگری آن قرار میگیرد.